Νίκος Λυγερός: Ο ζεόλιθος ως μοριακό κόσκινο

Ενώ όλοι ξέρουμε την έννοια του κόσκινου και πόσο χρήσιμο είναι σε καθημερινή βάση, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι ο ζεόλιθος αν είναι τόσο πολύτιμος, είναι λόγω αυτής της ιδιότητας αλλά σε μοριακό επίπεδο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ενώ τον αντιμετωπίζουμε ως ένα συμβατικό πέτρωμα, ο ζεόλιθος είναι ένα από τα καλύτερα μοριακά κόσκινα που μπορούμε να βρούμε στη φύση χωρίς να γίνει στην ουσία καμία άλλη παρέμβαση εκτός από την εξόρυξη και στη συνέχεια την κονιορτοποίηση που γίνεται ανάλογα με την απαιτούμενη κοκκομετρία. Βέβαια, στην πραγματικότητα ο ζεόλιθος είναι σπάνια καθαρός και συχνά έχουμε μια ανάμειξη με άλλα πετρώματα και στοιχεία. Έτσι άρχισαν οι τεχνητές συνθέσεις του ζεόλιθου για να διατηρηθεί αυτή η πολύτιμη ιδιότητα. Και τώρα υπάρχουν περισσότεροι από 150 διαφορετικοί ζεολιθικοί συνθετικοί. Αυτή την περίοδο λόγω της ελληνικής ΑΟΖ ακούμε συχνά για υδρογονάνθρακες και καράβια LNG δεν τα συνδυάζουμε με τον ζεόλιθο, ενώ υπάρχει μια πολύ σημαντική εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα. Στη φάση της υγροποίησης του φυσικού αερίου και πιο συγκεκριμένα του μεθανίου, όπου κατεβάζουμε τη θερμοκρασία του αερίου στους -162ο C είναι πολύ σημαντικό να εμπεριέχει όσο το δυνατόν λιγότερο νερό, διότι με το κρύο που παράγεται υπάρχει πιθανότητα να μετατραπεί σε πάγο και να προκαλέσει τεχνικά προβλήματα στα σημεία της παραγωγής που βρίσκονται σε αυτήν τη θερμοκρασία. Καθώς ο ζεόλιθος είναι υδρόφιλος, έχει την ικανότητα να απορροφήσει αυτές τις ποσότητες νερού και να εξασφαλίσει την αποτελεσματικότητα της όλης διαδικασίας. Τώρα αν επανέλθουμε στο θέμα των κοιτασμάτων, είναι γνωστό ότι στη Θράκη έχουμε ζεόλιθο πολύ καλής ποιότητας και κατά συνέπεια αντί να περιμένουμε συνθετικό ζεόλιθο τον οποίο δεν παράγουμε και να αγοράζουμε από το εξωτερικό ζεόλιθο, πρέπει να περάσουμε στο στάδιο της αξιοποίησης του ελληνικού ζεόλιθου. Γνωρίζουμε τα μεγέθη που υπάρχουν στη Θράκη και τις άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας που μπορεί να προσφέρει στην πατρίδα μας. Διότι δεν είναι μόνο το θέμα της εξόρυξης παραδείγματος χάρη στα Πετρωτά αλλά και η διακίνησή του μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Υπάρχει λοιπόν αυτή η δυνατότητα, η οποία είναι βιώσιμη και σε επιστημονικό αλλά και σε τεχνικό επίπεδο για την περιοχή της Θράκης. Ποιος είναι ο λόγος να μην την εκμεταλλευτούμε, αφού επιπλέον δεν καταστρέφει το περιβάλλον ούτε τη ζωή των ανθρώπων της περιοχής. Ο ζεόλιθος, αυτό το πράσινο της γης, είναι μια πηγή ζωής και μάλιστα σε πολλαπλό επίπεδο. Συνεπώς πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για να μπορέσουμε να παράγουμε μέλλον σε μια περιοχή, όπου άλλοι προσπαθούν να καταστρέψουν το παρελθόν της. Αν εξετάσουμε επιστημονικά το θέμα του ζεόλιθου, καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους μας.

Πηγή