Όταν πετάχτηκε ο ζεόλιθος
για να προστατέψει
τις αγαπημένες μας ελιές
κανείς δεν πίστευε
πόσο όμορφο είναι το θέαμα
γιατί νιώθεις ότι κρατάς
ένα κομμάτι ζωής
κι όταν ρίχνεις πέτρα
μ’ αυτόν τον τρόπο
συνειδητοποιείς πόσο
η αγάπη είναι τρυφερή
όταν προσέχει τα πάντα
αφού όλα μπορούν να γίνουν
αν πιστεύεις στην ανθρωπιά
κι όταν καταλάβεις
ότι η ουσία που έριξες
είναι αυτή που θα σου δώσει
τον διαχρονικό καρπό
που χαρακτηρίζει τη γη μας
την πατρίδα και τον Ελληνισμό
τότε θα δεις κι εσύ
ότι η ομορφιά μπορεί όντως
να σώσει τον κόσμο
γι’ αυτό άσε τα παράπονα
απαίτησε να χαρείς
γιατί η ζωή είναι δώρο
και τότε θα προσκυνήσεις
τη θάλασσά μας
και να προσευχηθείς
στον ήλιο της δικαιοσύνης
διότι η Χριστιανοσύνη
θα έχει γεμίσει
όλη τη καρδιά σου.
