Τρίτη 20 Αυγούστου 2013
Άλλο είναι να μελετάς ένα θέμα αποκλειστικά σε θεωρητικό επίπεδο για λόγους εθνικής στρατηγικής και άλλο να βλέπεις χειροπιαστά τη δράση της σκέψης. Στο θέμα του ζεόλιθου, επειδή έχει να κάνει με τη φύση και τον άνθρωπο, πολλά πράγματα λειτουργούν βιωματικά. Και γι’ αυτό το λόγο αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε πρακτικά με το ψέκασμα του ζεόλιθου στα ελαιόδεντρα για να δείξουμε σε όλους τη διαδικασία με το παράδειγμα της Πελοποννήσου. Έτσι, η παλιά Ελλάδα μπαίνει δυναμικά στη ζεολιθική περίοδο δίχως δισταγμούς και άλλες καθυστερήσεις. Διότι υπάρχει η ανάγκη της προφύλαξης από το δάκο της ελιάς. Έτσι βάζοντας μπρος τη διαδικασία του φυσικού ψεκάσματος μέσω του ζεόλιθου και με αυτήν την επίγνωση νιώσαμε ότι οι ελιές το περίμεναν. Δηλαδή δεν υπήρχε αυτή η χημική παρεμβολή που δημιουργεί ενοχές σε μερικούς παραγωγούς και ειδικά σε αυτούς που θέλουν να λειτουργήσουν όσο πιο βιολογικά γίνεται. Εδώ στην πράξη νιώσαμε την απόλαυση της εκτέλεσης μιας αποστολής που είναι απαραίτητη. Δεν αρκεί ν’ αγαπούμε το καλό λάδι, πρέπει να προστατέψουμε και τα ελαιόδεντρα, να τα περιποιηθούμε για να νιώσουν και αυτά ότι απελευθερώνονται από ένα ζυγό τεχνητό. Δεν είμαστε μόνο της ποιότητας, μας αρέσει και η ποσότητα όταν είναι όντως ποιοτική. Βοηθάμε την πατρίδα μας επί του πρακτέου μ' αυτόν τον τρόπο δίχως να περιμένουμε τις εξελίξεις της γραφειοκρατίας. Οι ελιές της Ελλάδας πρέπει να προστατευτούν διότι αφορούν το παρελθόν και το μέλλον της πατρίδας μας. Δεν είναι απλώς ένας καρπός, αλλά ένα σύμβολο σεβασμού και ειρήνης που αντιπροσωπεύει την προσέγγιση του Ελληνισμού όσον αφορά στη φύση. Δεν είναι ανάγκη πλέον να συζητάμε θεωρητικά για τα οφέλη του ζεόλιθου, το βλέπουμε με την εφαρμογή. Δίχως να ξεχάσουμε την απόλαυση που προκαλεί η περιποίηση ενός αντικειμένου αγάπης. Διότι περί αυτού πρόκειται στο πλαίσιο του Ελληνισμού κι αν σκεφτούμε πόσες χρήσεις έχουμε του λαδιού και στον Χριστιανισμό μπορούμε επιτέλους να αξιολογήσουμε τον ρόλο μας και την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής. Οι ελιές μας είναι ένας πλούτος. Ο ζεόλιθος ένας στρατηγικός ορυκτός πλούτος. Κι ο συνδυασμός των δύο μέσω της τοποστρατηγικής μάς επιτρέπει να φτάσουμε στον στόχο της απελευθέρωσης της πατρίδας μας και να χαρούμε δυνατά το πνεύμα της Ελλάδας με τα κλαδιά του χρόνου.
Ν. Λυγερός, Β. Τσατσαμπά: Η απόλαυση του ζεόλιθου
