Ν. Λυγερός
Δεν είχε ποτέ σκεφτεί την έκφραση που άκουσε από τον Δάσκαλο. Στο σκάκι βέβαια μπορούσε να δει ακόμα και πρακτικά την εννοιολογία της. Αλλά σ’ αυτό το σταθμό όλα είχαν μια άλλη γεύση. Ένιωθε πάνω του τη νοσταλγία του φωτός, γιατί έβλεπε πληγωμένη την πηγή ρωμιοσύνης. Κι επιτέλους συνειδητοποιούσε ότι το αλησμόνητο ήταν απλώς ένας ευφημισμός για το χαμένο. Με το βλέμμα του Δασκάλου άλλαζε και το νόημα του κόσμου. Λόγω του κέντρου, είχε χαθεί η πλευρά και τώρα ήταν η σειρά της γωνίας να υποστεί το κόστος της έλλειψης αρμοδιότητας. Στα πράγματά του είχε πάρει κι ένα αντίγραφο της Συνθήκης της Λωζάννης, για να συνεχίσει την εργασία που του είχε αναθέσει ο Δάσκαλος για να μην ζήσει μόνο την αποκάλυψη, αλλά και την ανακάλυψη της ιστορίας του ίδιου του λαού τους. Ασυνείδητα έπιασε την τσάντα του στο σημείο που την είχε βάλει. Ήθελε να κάνει και μερικές ερωτήσεις στο Δάσκαλο, για να επιβεβαιώσει τις πιο παράξενες ιδέες που είχε.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=14869&l=gr
Πάνω από τα σύννεφα
Ν. Λυγερός
Πάνω από τα σύννεφα συνέχιζε να πετάει η στρατηγική, για να δει τα χαρακτηριστικά της υπερδομής που χαρακτήριζε την περιοχή. Ήταν απίστευτο το γεγονός ότι σε αυτό το ύψος όλοι μπορούσαν να αντιληφθούν ότι η Θράκη δεν ήταν απλώς μια γωνία, αλλά κι ένα ολόκληρο λιμάνι ανοιχτό στον κόσμο. Δεν ήταν μόνο και μόνο η Αλεξανδρούπολη, αλλά ολόκληρη η Θράκη που άγγιζε δύο θάλασσες, τη μαύρη και τη λευκή, σαν δύο τετράγωνα πάνω στην άδεια σκακιέρα. Αν ο καθένας το έβλεπε θα καταλάβαινε δίχως περισσότερα λόγια γιατί ήταν στρατηγική αυτή η θέση, αφού το λιμάνι και οι θάλασσες ήταν διαχρονικά. Με αυτόν τον τρόπο αντίληψης θα έβλεπαν οι πατρογονικές εστίες ότι δεν ήταν παρά μυρμηγκοφωλιές για τις γεωπολιτικές αρχές και δίχως στρατηγική καμιά κίνηση αντίστασης δεν θα είχε αποτελέσματα. Γιατί ακόμα και η θυσία είχε νόημα στο σκάκι μόνο όταν άνηκε σ’ έναν στρατηγικό σχεδιασμό. Το θέμα ήταν ποιος ήταν ικανός να απομακρυνθεί τόσο πολύ από τους ανθρώπους για να τους βοηθήσει αποτελεσματικά.
